Carl Everaert (71) is vrijwillige coach sociaal werk bij Markant. Hij helpt Peter Weikert (51) bij het ordenen van zijn post en het betalen van rekeningen. Ook gaat hij mee naar instanties om Peter bij te staan in zijn worsteling met de soms taaie bureaucratie. Peter verblijft momenteel in een hospice van Cordaan, in woonzorgcentrum Hof van Sloten. Hij was daar om te sterven. Op wonderbaarlijke wijze genas hij van de tumor in zijn keel. “Ik word het succesverhaal van de afdeling genoemd”, zegt Peter.

Doet-ie niet
Omdat Peter problemen met zijn post bleek te hebben, stuurde zijn persoonlijk begeleider in de Hof van Sloten hem door naar Markant. Aangezien Carl zich opgegeven had als vrijwilliger om mensen te helpen bij het afwikkelen van hun correspondentie, vroeg Markant hem om Peter te assisteren. Carl: “Ik bekijk Peters post. Daar filter ik dingen uit die moeten gebeuren. Dan draag ik hem op dat te doen. En dat doet-ie dan niet!”, merkt Carl droogjes op. Peter lacht: “Nóg niet!”

Regie kwijt
“Nee, nee”, bezweert Carl, “Langzaam maar zeker lossen we al die problemen met overheidsinstellingen op. Komt allemaal goed.” Al jaren worstelde Peter met instanties. Inmiddels is hij licht optimistisch. “Sinds een maand of twee komt Carl langs. Wat post en administratie betreft zat ik op de nullijn. Mijn postbus zat regelmatig propvol. Ik geloofde het wel. Als dingen goed gaan, gaan ze goed, gaan ze fout, gaan ze fout, ik had daar geen invloed meer op”, verzucht Peter. “Ik was de regie kwijt over mijn leven.”

Aanpakken
“Gister waren we bij een buitengewoon ter zake kundige mevrouw van Buurthuis Max Havelaar om te kijken of Peter gemeentebelasting kon terugkrijgen. Dat pakte ze zo voortvarend aan! Volgende week bekijken we met haar of Peter recht heeft op huurtoeslag. Echt een dame die van aanpakken weet.” Carl gaat de eerste twee  à drie keer mee. Als alles in goede banen geleid is, heeft Peter ook minder zorgen aan zijn hoofd.

Papierwinkel
Omdat Carl als advocaat veel in contact kwam met overheids- en semi-overheidsinstanties, én vanwege zijn sociale bewogenheid, wilde hij graag mensen helpen om zich door hun papierwinkel te worstelen. “De overheid heeft onnoemelijk veel regeltjes en als je niet oppast word je van het kastje naar de muur gestuurd. Dan kunnen mensen het weleens opgeven. Het is de bedoeling dat ik die kluwen dan lostrek. Bij Peter moet eerst het verleden geschoond en gestructureerd worden maar daarna ga ik ervan uit dat hij zijn eigen boontjes kan doppen.” “Daar ga ik zelf ook van uit”, geeft Peter toe.

Ik help graag mensen
Carl haalt voldoening uit het feit dat hij iemand helpt zijn leven weer op de rit te krijgen: “Het is duidelijk dat iemand die zijn post niet opent met een probleem zit. Daar is een reden voor. Door het een praktisch probleem weg te nemen, krijg je inzicht in het achterliggende probleem. Daar praat ik dan met Peter over. Hij sluit zich af van de wereld door zijn post niet te openen. Door die wél te openen, krijgt hij weer contact met de wereld. Daar doe ik het voor.”