Toen één van onze cliënten werd opgenomen op de palliatieve afdeling van een Amsterdams verpleeghuis bleef haar kat achter in haar huis. De kat werd verzorgd door mensen van Thuiszorg. De sleutel moest echter worden ingeleverd bij de woningbouwvereniging. Lia van Dam, coördinator vrijwilligers palliatieve terminale zorg van Markant, ging bij mevrouw op bezoek en stelde vast dat zij geen enkel netwerk had: geen familie, vrienden of kennissen. Wat te doen met de kat? Hij was welkom in het verpleeghuis maar de personeelsbezetting was zo krap dat eten en drinken geven en de kattenbak verschonen er niet in zat. Mevrouw maakte zich ernstige zorgen om haar geliefde huisdier.

Tijger
Lia van Dam: “Na wat overleg bleek Stichting OOPOEH (Opa’s en Oma’s Passen Op Een Huisdier) bereid een vrijwilliger te zoeken om deze taken op zich te nemen. Na enkele dagen meldde zich een meneer die de kat wel wilde verzorgen; met een aantal medewerkers van Markant als achterwacht, verenigd in de Whatsappgroep ‘De Kattenbak’. Nu moest ik, samen met de medewerker van Thuiszorg, de kat nog zien te verhuizen met alle spullen en benodigdheden. Grootste uitdaging: de kat in de reismand zien te krijgen. Die had zich  verscholen achter een groot houten wandmeubel, grommend als een tijger.”

Helden
Lia: “Na ettelijke mislukte pogingen, hebben we uit pure wanhoop de vrijwilligers van de dierenambulance gebeld. Zij kregen de kat uiteindelijk te pakken. De helden van de dierenambulance boden aan, ons met kat en alle benodigdheden naar het verpleeghuis te brengen. Bij aankomst was mevrouw overweldigd door het weerzien met haar kat en de vele mensen die binnen kwamen lopen met kattenbak, speeltjes, krabpaal, kattengrit, enzovoort. Mevrouw was heel blij en had daarna alleen nog maar oog voor haar kat. Wij zijn stilletjes vertrokken. Leve de vrijwilligers van Amsterdam!”