Salima’s (19) oudere broer werd twee jaar geleden ziek:
“Het liefst zou ik willen dat hij weer beter wordt.”

“Mijn broer is tien jaar ouder dan ik. Natuurlijk hoefde ik niet voor hem te zorgen! Hij was mijn grote broer: hij had een baan, ging uit met zijn vrienden. Dat veranderde toen hij twee jaar geleden klachten kreeg. Hij zakte door zijn benen, verloor zijn evenwicht, kreeg moeite met praten… Elke keer maar weer naar het ziekenhuis: is het een spierziekte, of iets met de hersenen? Nog steeds is dat niet duidelijk. Dat is vervelend, voor hem en voor ons.

Snel boos
Mijn broer heeft nu hulp nodig bij een heleboel dagelijkse dingen. Ik maak zijn bed op, doe zijn was, doe boodschappen voor hem… Ook zijn gedrag is door de ziekte veranderd: hij heeft nergens zin in en wordt snel boos. Ook als je probeert te helpen. Dat is wel moeilijk. Hij blijft mijn broer en ik hou van hem. Het liefst zou ik willen dat hij weer beter wordt.

Begrip
Tijdens de Week van de Jonge Mantelzorger heb ik andere scholieren verteld over mijn broer. Het is fijn om je verhaal kwijt te kunnen. En om andere jongeren te ontmoeten die in dezelfde situatie zitten: je merkt dat je een soort band hebt. Ik hoop dat er hierdoor op scholen meer aandacht komt voor kinderen die opgroeien met een zieke ouder, broer of zus. Dat er op school af en toe iemand vraagt hoe het thuis gaat, of dat er begrip voor is als je een keer je huiswerk niet af hebt. Dat helpt.”