Vrijwilligster Mary Belderok (65) bezoekt sinds een half jaar iedere woensdagmiddag Tineke Appelboom (69). Tineke wordt niet meer beter maar de artsen doen er alles aan om haar leven draaglijk te houden. Vorig jaar zag Mary een advertentie van Markant in de Echo. De advertentie knipte ze uit. Vervolgens bleef die een paar maanden liggen. Twee jaar geleden is Mary al gestopt met haar werk als verpleegster; inmiddels was ze er aan toe om vrijwilligerswerk te gaan doen. Ineens dacht ze weer aan de advertentie van Markant.
Palliatieve zorg
Mary nam contact op met Markant en ging op gesprek. Aan de slag als vrijwilligster in de palliatieve zorg trok haar het meest, gezien haar achtergrond als verpleegkundige. Mary: “Ik vind het mooi om iemand wat van mijn tijd te geven, nu ik daar genoeg van heb. Vrijwel meteen na het gesprek bij Markant werd ik gekoppeld aan Tineke.”
Spontaniteit
Tineke: “Onze klik zit hem in Mary’s spontaniteit en haar motivatie. Ik verheug me echt op haar bezoekjes. We hebben het over van alles en nog wat en dat doet me erg goed.” Tineke durft zelf niet meer alleen naar buiten. “We hebben het een paar keer geprobeerd maar we waren nog niet beneden of dan wilde Tineke al terug”, vertelt Mary.
Van de hak op de tak
In oktober 2018 kwam Mary voor het eerst bij Tineke. De huisarts van Tineke had voorgesteld dat er iemand bij haar over vloer zou komen. Aldus geschiedde. “We lachen heel wat af, we hebben het echt niet alleen maar over ziektes”, zegt Tineke. “We springen van de hak op de tak, het is heel gezellig en voor ik het weet, is het al weer vier uur en gaat Mary naar huis.”
Aardappelpuree
De gesprekken gaan over koken, lekker eten en TV-programma’s en maar ook over de serieuze zaken van het leven. Tineke is gauw moe en kan niet zo lang meer op haar benen staan dus lang in de keuken staan is er voor haar niet meer bij. Haar lichaam accepteert nauwelijks nog eten. Haar dieet beperkt zich tot aardappelpuree en pannenkoeken. Het is zoeken naar wat haar lichaam nog binnenhoudt. Haar boodschappen worden bezorgd door de AH-bezorgservice.
Bezoek
Naast Mary en iemand van de thuiszorg komen de broer van Tineke en zijn vrouw bij haar op bezoek. Omdat zij in Drenthe wonen, blijven ze meteen een week logeren. Tineke heeft ook veel steun aan een goede vriendin in Almere met wie ze veel contact heeft. Verder doet een aangetrouwd nichtje een keer in de week het huishouden. Vooral de zware dingen, zoals ramen lappen. De dingen die ze zelf kan doen, doet ze nog zelf. “Helaas wordt mijn wereld wel steeds kleiner”, zegt Tineke. “Maar ik blijf er positief onder omdat ik alles nog leuk vind. En mijn omgeving helpt me daarbij.”
Zomer
Tineke wil zeker geen kasplantje worden, daar is ze het type niet voor. “Ik ben nog heel strijdbaar en vrolijk maar ik heb ook zo mijn inzinkingen. Maar over het algemeen sla ik me er goed doorheen.” “Zeker!”, haakt Mary in. Tineke hoopt op een mooie zomer zodat ze toch af en toe even lekker naar buiten kan. Al is het in een rolstoel. “Ik vind het bewonderenswaardig hoe Tineke in het leven staat”, zegt Mary.
Stilstand
“Natuurlijk had ik gehoopt dat ik in goede gezondheid 100 jaar zou worden, maar dat liep anders. Momenteel zit ik te wachten op een oproep van het ziekenhuis”, vertelt Tineke. “De artsen willen de tumorcellen afremmen zodat die tot stilstand komen en ik iets beter functioneer en beter kan eten. Meer kwaliteit van leven heb. De artsen hebben me nog niet opgegeven anders zouden deze chemokuur niet voorgesteld hebben. Ik wacht af hoe dit zich ontwikkelt. Ik ben zeker niet terminaal, maar beter word ik niet meer.”